Επίσης συλλειτούργησαν οι Μητροπολίτες: Όρενμπούργκ και Μπουζουλούκ Βαλεντίνος, Τσεμποξάρυ και Τσουβασίας Βαρνάβας, Πέρμ και Σολικάμσκ Μεθόδιος, Τσερνοβτσύ και Μπουκοβίνας Ονούφριος, Τερνοπόλεως και Κρεμενέτσ Σέργιος, Βύσκγοροντ και Τσερνομπίλ Παύλος, Αρχιεπίσκοποι: Φιλιππουπόλεως Νήφων (Πατριαρχείο Αντιοχείας), Ροστώφ και Νοβοτσερκάσκ Παντελεήμων, Ίστρας Αρσένιος, Μπέλγκοροντ και Στάρυ Οσκόλ Ιωάννης, Λίπετσκ και Ελέτς Νίκων, Γιαροσλάβλ και Ροστώφ Κύριλλος Σεργίεφ Ποσάντ Θεόγνωστος, Νίζνι Νοβγκόροντ και Αρζαμάς Γεώργιος, Εγκοριέφσκ Μάρκος, Επίσκοποι Ζαραϊσκ Μερκούριος, Ταμπώφ και Μιτσούρινσκ Θεοδόσιος, Σολτσενογκόρσκ Σέργιος, Γενισεΐσκ και Νορίλσκ Νικόδημος, Ποντόλσκ Τύχων, Χαντιμανσΐσκ και Σουργκούτ Παύλος, Σαλεχάρντ και Νόβυ Ουρενγκοϊ Νικόλαος, εκπρόσωπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αμερική στη Μόσχα Αρχιμανδρίτης Ζακχαίος Ουντ, Αρχιμανδρίτης Παύλος Κριβονόγκωφ, πρωθιερέας Νικόλαος Μπαλασώφ, Αναληρωτής Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας και άλλοι.
Επίσης παρέστησαν συμπροσευχόμενοι ο Πρόεδρος του Συνοδικού Τμήματος Πληροφοριών κ. Β. Λεγκοΐντα, ο Πρόεδρος της κοινότητας Σέργκιεφ Ποσάντ κ. Β. Κοροτκώφ και άλλοι.
Με ευλογία του Προκαθημένου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας ο Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας τέλεσε Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό του Αγίου Πνεύματος της Λαύρας του Αγίου Σεργίου, συμπαραστατούμενος από τον Αρχιεπίσκοπο Βίτεμπσκ και Ορσάνσκ Δημήτριο, Ριαζάν και Κασίμωφ Παύλο, Επίσκοπο Τυράσπολ και Ντουμποσάρυ Σάββα, Επίσκοπο Αιλιστά και Καλμυκίας Ζηνόβιο και πλήθος κληρικών.
Μετά το πέρας της Θείας Συνάξεως ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίων κήρυξε το θείο λόγο αναφερόμενος στο βίο του κτήτορα της Μονής τον Όσιο Σέργιο. Σύμφωνα με τον Ιεράρχη ούτε ο ίδιος ο Όσιος, αλλά ούτε κανείς άλλος δε θα μπορούσε εκείνη τη στιγμή που αποσυρόταν στο δάσος να φαντασθεί ποτέ ότι η προσωπική επιθυμία αυτού για ασκητικό βίο, θα άλλαζε την πορεία τόσο του ίδιου και των μαθητών του, όσο και όλης της Ρωσικής Εκκλησίας και όλου του Ρωσικού λαού.
Ο Όσιος αφιέρωσε τη ζωή του στον Θεό, όμως σε τι συνίσταται η διαφορά μεταξύ ενός απλού ανθρώπου και ενός αγίου, δηλαδή μεταξύ εκείνου, ο οποίος ακολουθεί μια απλή καθημερινή ζωή, και εκείνου, ο οποίος πήρε απόφαση να ακολουθήσει μια ειδική πορεία των μεγάλων ασκητικών αγώνων; Η διαφορά είναι στο ότι ένας απλός άνθρωπος καμιά φορά κάνει καλές πράξεις, καμιά φορά όχι, αμαρταίνει, και μετανοεί. Μετά το θάνατό του ίσως και να αφήνει καμία μνήμη στους συγγενείς και συναδέλφους, αλλά καμία απόφαση και καμία πράξη του δε θα μείνει στην ανθρώπινη μνήμη όπως και δε θα έχει καμία καταλυτική σμασία για την πορεία των άλλων ανθρώπων.
Όταν άνθρωπος αρχίζει τον ασκητικό αγώνα, αυτό σημαίνει ότι θα ακολουθεί μια διαφορετική από τους άλλους ανθρώπους πορεία. Κάθε στιγμή και κάθε ώρα της ζωής του θα αγωνίζεται για να επικρατήσει εναντι του παλαιού του ανθρώπου, θα αγωνίζεται για να καταπολεμήσει τα παθη του, για να νεκρώσει τις σαρκικές και ψυχικές του επιθυμίες. Αυτός ο αγώνας αποβλέπει στην προσέγγιση του Θεού ακόμα σε αυτή την επίγεια ζωή και τη θεωρία του Θεού πρόσωπο με πρόσωπο.
Δυστυχώς για πολλούς ανθρώπους η Θεία θεωρία είναι ακατόρθωτη, διότι το σκοτάδι των αμαρτιών, το οποίο αμαυρώνει τη ζωή των ανθρώπων, δεν τους αφήνει να βλέπουν με εσωτερικό τους βλέμμα Εκείνο, ο Οποίος πάντα είναι κοντά τους. Είναι παράξενο, ότι ο Θεός είναι δίπλα μας και δεν Τον νίωθουμε.
Εκείνοι οι άγιοι, οι οποίοι όλη τη ζωή τους αφιέρωσαν στους ασκητικούς αγώνες αξιώνονταν ακόμα σε αυτή τη ζωή να ατενίσουν τα ουράνια αγαθά και ευρισκόμενοι εν σώματι με ψυχή τους έμειναν στον Παράδεισο, ακούγοντας ανεκλάλητα ρήματα, στα οποία αναφέρεται σε μια επιστολή του ο Απόστολος Παύλος. Πολλοί άγιοι αρπάχθηκαν από τον Θεό για να βλέπουν τις ομορφιές του παραδείσου και ακόμα σε αυτή τη ζωή έβλεπαν τον Θεό ως Θείο φως ή Θείο πυρ. Ο Όσιος Σέργιος την ώρα που τελούσε τη Θεία Λειτουργία επανειλημμένως αξιωνόταν να βλέπει θαυμαστές οπτασίες. Και αυτό το Θείο πυρ εξακολουθεί να ενεργεί εδώ και τώρα.
«Το Θείο Φως εξακολουθεί να φωτίζει τους ανθρώπους και στις ημέρες μας. Και εάν δεν αισθανόμαστε τη θερμότητά του, εάν είμασε ανίκανοι να βλέπουμε την ομορφιά του, αυτό συμβαίνει εξαιτίας ελλείψεως της αποφασιστικότητας και επιθυμίας να ακολουθήσουμε την οδό της αρετής και των αγώνων, στην οποία βάδιζαν οι Άγιοι Πατέρες. Να παρακαλέσουμε τον Όσιο και Θεοφόρο πατέρα μας Σέργιο να αξιωθούμε να δούμε όλοι εμείς εκείνο το Θείο Φως ακόμα σε αυτή τη ζωή, να μετέχουμε αυτού του Θείου πυρός και να πετύχουμε εκείνη τη Βασιλεία των Ουρανών, στην οποία μας καλεί ο Κύριος και όπου αναμένει τον καθένα από μας με όλους τους αγίους Του απ’ αιώνος Του ευαρεστήσαντες», είπε εν κατακλείδι ο Ιεράρχης.
Στη συνέχεια στην πλατεία του Καθολικού Ναού μπροστά στη θαυματουργό εικόνα του Οσίου Σεργίου του Ραντονέζ ο Αγιώτατος Πατριάρχης Κύριλλος με πλειάδα αρχιερέων τέλεσε δέηση και αμέσως μετά ο μετέβη στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδας να προσκυνήσει τα λείψανα του Οσίου κτήτορα της Μονής.
Τέλος ο Πατριάρχης Κύριλλος απευθυνόμενος στους χιλιάδες πιστούς, από το μπαλκόνι της πατριαρχικής κατοικίας τόνισε: «Ο άνθρωπος βρίσκει τον εαυτό του, βρίσκει το νόημα της ζωής του όχι τόσο στην κάλυψη των υλικών του αναγκών, όσο στην κάλυψη των αναγκών της ψυχής…Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε λέει ο Απόστολος, μόνο έτσι μπορούμε να διατηρήσουμε την πραγματική ενότητα του λαού, της χώρας, της Εκκλησίας και των οικογενειών μας».
mospat.ru