Статья
«Μια αγάπη που δεν φείδεται του εαυτού της, που δίνεται στα χέρια των ανθρώπων, είναι τελικά το μόνο που μπορεί να προκαλέσει σε μια απολιθωμένη καρδιά, μια σκληρυμένη ψυχή και μια προσωπικότητα γεμάτη με αμαρτίες, την τελευταία δυνατή σπίθα φωτός. Αν δεν είμαστε ικανοί να ανταποκριθούμε στην αγάπη, που δεν φείδεται του εαυτού της και συμφωνεί να πληγωθεί, που δίνεται στα χέρια μας, σημαίνει, ότι δεν είμαστε ικανοί να ανταποκριθούμε γενικά σε τίποτα.» - από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για τα Χριστούγεννα
Статья
«Ο Χριστός πήρε τα πάντα επάνω του. Το μεγαλείο του ανθρώπου βασίζεται στο γεγονός, ότι χωρίς αυτόν ο Θεός δεν θα μπορούσε να ενσαρκωθεί. Μόνο επειδή ο άνθρωπος είναι τόσο μεγάλος, ώστε να μπορεί να δεχτεί την θεότητα, ο Θεός μπόρεσε να ενσαρκωθεί και να γίνει Άνθρωπος. Έτσι ο Χριστός πήρε επάνω Του και όλη την αδυναμία, την ευθραυστότητα και όλη τη φρίκη του ανθρώπου.» - από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για του προγόνους του Χριστού
Статья
„Και πριν ομολογήσουμε την πίστη στην εκκλησία, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, ότι ο Χριστός είναι ανάμεσά μας, όμως, - όπως το λέει ο απόστολος Παύλος σε μια του επιστολή – τώρα δεν ξέρουμε πια τον Χριστό σαν έναν άνθρωπο στη σάρκα, αλλά Τον γνωρίζουμε στο Πνεύμα. Τον γνωρίζουμε από μια βαθιά, προσωπική εμπειρία, ότι είναι μαζί μας, Τον αισθανόμαστε κοντά μας, όταν κάνουμε τις προσευχές μας. Τον γνωρίζουμε, όμως, με έναν τρόπο, όπως δεν Τον γνώριζαν, ίσως, ακόμα οι μαθητές Του τότε.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την παραβολή του μεγάλου δείπνου.
Статья
„Υπάρχει, όμως, και μια άλλη σημασία, όπως μου φαίνεται, όλων των θαυμάτων αυτή την έβδομη μέρα. Όταν ο Θεός αναπαύθηκε από το έργο Του, δεν άφησε τη γη και τον κόσμο που έφτιαξε στα καπρίτσια της τύχης: Συνέχιζε να τους φροντίζει με την αγάπη Του. Την συγκεκριμένη φροντίδα για την γη, όμως, την έδωσε στα χέρια του ανθρώπου, ο οποίος ανήκει σε δυο κόσμους. … Ο προορισμός του ανθρώπου ήταν – όπως το λέει ο άγιος Μάξιμος ο ομολογητής – να ενώσει ως ταυτόχρονος πολίτης της Βασιλείας του Πνεύματος και της γης τον Ουρανό και τη γη με ένα τέτοιο τρόπο, ώστε η ζωή να είναι γεμάτη με την παρουσία του Θεού και του Πνεύματος της ζωής. Η έβδομη μέρα είναι όλη η ιστορία, στην οποία έπρεπε να κυριαχεί ο άνθρωπος, οδηγώντας όλο τον κόσμο στην Βασιλεία του Θεού.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την θεραπεία της κύπτουσας γυναίκας το Σάββατο.
Статья
„Δεν βλέπουμε, ότι ο Θεός είναι ανάμεσά μας, στην εκκλησία, έξω από το ναό. Ο Κύριος είναι παρών παντού. Ζούμε, όμως, λες και δεν υπάρχει. Είναι κοντά μας, αναπνέουμε, κινούμαστε, υπάρχουμε μέσα από Αυτόν. Αλλά δεν το συνειδητοποιούμε. Αποδίδουμε σε μας ζωή, δύναμη, νου, αισθήματα, χαρίσματα και επιτυχία και αφήνουμε έξω Εκείνον που είναι η αιτία όλων αυτών. Σχετικά με αυτό το γεγονός είμαστε τυφλοί.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την θεραπεία του τυφλού στην Ιέριχω
Статья
„Αν φερόμαστε έτσι, απομακρυνόμαστε από τον Ίδιο τον Θεό. Ο Θεός, όμως παραμένει με τον πλησίον μας, με όλη Του την αγάπη. Εμείς, όμως, απομακρυσμένοι από τον πλησίον μας, απομακρυνόμαστε από τον Ίδιο το Θεό. Είναι φοβερό να το φανταστούμε, αλλά αυτό συμβαίνει συνεχώς με όλους μας!“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την αγάπη στον πλησίον
Статья
„Η Θεοτόκος γέννησε στον κόσμο το δημιουργικό Λόγο και την ενσαρκωμένη Αγάπη. Και μας δόθηκε η δυνατότητα να ενωθούμε με το Θεό – έτσι, με έναν μυστηριώδη τρόπο - μέσα από τις προσευχές και μια ζωή σύμφωνη με το Ευαγγέλιο, μέσα από την αγάπη στο Θεό και τον πλησίον μας, μέσα από το να αποστρεφόμαστε τον εγωισμό μας για να αφοσιωθούμε στο Θεό και στον πλησίον μας, ώστε να αναστηθούμε κι εμείς μαζί με και μέσα στον Χριστό“ - από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για τα εισόδια της Θεοτόκου
Статья
„Πώς θα ζούσαμε, με τί βάθος και εντατικότητα, αν το συνειδητοποιούσαμε συνέχεια, αν ξέραμε, ότι τα λόγια που λέω τώρα, μπορεί να είναι τα τελευταία. Πώς θα τα έλεγα και πώς θα τα ακούγατε! Αν συνειδητοποιούσαμε, ότι ο άνθρωπος, με τον οποίον επικοινωνούμε τώρα, θα μπορούσε να πεθάνει σε λίγα λεπτά, πώς θα φροντίζαμε για τα λόγια μας. Πώς θα θέλαμε οι πράξεις μας απεναντί του – όσο είμαστε ικανοί – να ήτανε γεμάτες αγάπη και φροντίδα, να ήταν η κορυφή όλου του μεγαλείου που υπάρχει μεταξύ μας.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την παραβολή του άφρονα πλουσίου.
Статья
„Σήμερα κι εμείς περάσαμε όλο το πρωί στην παρουσία του Θεού, εκεί, όπου είναι παρών. Ακούσαμε πώς η φωνή Του μας μίλησε για την αγάπη. … Σε λίγο θα φύγουμε από το ναό. … Θα φύγουμε από εδώ, σκεφτόμενοι όλα όσα έχουμε ακούσει και μάθει σήμερα, συγκινημένοι και χαρούμενοι και θα προσπεράσουμε καθέναν που θα βρεθεί στο δρόμο μας, γιατί φοβόμαστε ότι τα προβλήματά τους μπορούν να μας στερούν την ησυχία ή να οδηγήσουν το νου και την καρδιά μας μακριά από το θαύμα της συνάντησης με τον Θεό, από την παρουσία Του? Αν φερθούμε έτσι, τότε λίγο έχουμε καταλάβει (ή ίσως καθόλου) το Ευαγγέλιο, τον Χριστό και τον Θεό.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη
Статья
„Άραγε δεν μοιάζει αυτή η νοοτροπία με τη δική μας? Πόσο συχνά διψάμε να ακούσουμε κάποιοα καινούργια λόγια από το Θεό, καινούργιες αποκαλύψεις? Πόσο συχνά ρωτάμε ο ένας τον άλλον: „Τί είναι το θέλημα του Θεόυ για μένα σ΄αυτή την κατάσταση, όπου βρίσκομαι τώρα?“ Η απάντηση για μας πρέπει να είναι η ίδια όπως για τον πλούσιο: Τα έχετε όλα – την Παλαιά Διαθήκη με το Νόμο και τους προφήτες, και επιπλέον τις μαρτυρίες του Χριστού από την Νέα Διαθήκη, και εκτός από αυτό που ζητάς, Ένας Αναστημένος έδωσε τις εντολές, ο αναστημένος Χριστός μας έδειξε, πώς πρέπει να ζούμε.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την παραβολή του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου
Статья
„Κάθε φορά, όταν λέμε στην Παρθένο Θεοτόκο: „Παναγία Παρθένε σώσε μας! Παναγία Θεοτόκε, προστάτεψέ μας!“ – τί σημαίνει αυτό? Ποιοι είμαστε σε σχέση με Εκείνη? Άραγε δεν είμαστε αυτοί, εξαιτίας των οποίων πέθανε ο Υιός της στο Σταυρό? Άραγε δεν πέθανε με έναν τρομερό θάνατο, δεν πέρασε μια φοβερή νύχτα στον κήπο της Γεθσημανής και φρικτές μέρες γεμάτες με πάθη, επειδή είμαστε αμαρτωλοί, επειδή ο καθένας από μας έχει χάσει τον Θεό, έχασε την επαφή με Αυτόν και την επαφή με τον αδελφό του, με τον πλησίον του και μάλιστα με τον πιο κοντινό του άνθρωπο?“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την Θεοτόκο.
Статья
„Ο καθένας από μας είναι υπεύθυνος για κάθε τι φρκτό που γίνεται γύρω μας: Ας μη λέει κανείς: Είμαι το θύμα, δεν φταίω εγώ, είμαι καθαρός, παθαίνω γιατί τα γεγονότα με συντρίβουν. Τίποτα δεν μπορεί να σπάσει έναν χριστιανό. Ο χριστιανός ποτέ δεν είναι μόνο ένα παιχνιδάκι μέσα στα γεγονότα γύρω του, ένα νεκρό, άψυχο παιχνιδάκι. Μέσα μας ζει η δύναμη του Κυρίου και αν δεν δημιουργούμε μ΄αυτή τη δύναμη τη δικαιοσύνη του Θεού, τότε μοιάζουμε με το αλάτι για το οποίο είπε ο Χριστός, το οποίο αν χάνει την αρμύρα του, δεν χρησιμεύει πια για τίποτα. Το μόνο που μπορεί κανείς να κάνει είναι να το πετάξει στο δρόμο για να το πατούν οι σκύλοι. Συχνά μοιάζουμε με αυτό το αλάτι.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την ευθύνη του χριστιανού απέναντι στον κόσμο
Статья
„ Όλοι είμαστε σε ορισμένο βαθμό „δαιμονισμένοι“, δηλαδή στο χέρι σκοτεινών δυνάμεων. Αυτός είναι ο σκοπός τους: να μας κυριαρχούν για να μη γινόμαστε τίποτα άλλο παρά ένα εργαλείο του κακού που θέλουν να κάνουν και που μπορούν να το κάνουν, όμως, μόνο μέσα από μας. Κάνοντάς μας δημιουργούς του κακού, θέλουν ταυτόχρονα να πάσχουμε.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την θεραπεία του δαιμονισμένου
Статья
„Ποιός είμαι σήμερα; Πέτρινο έδαφος που δεν αφήνει τα λόγια που ακούω να μπούν μέσα μου; Ο δρόμος, όπου πηγαίνουν και τρέχουν συνέχεια; Ή έχει γεμίσει η ψυχή μου με τέτοιες έγνοιες, τέτοιους φόβους ή τέτοια ενδιαφέροντα, ώστε υπάρχει για τα λόγια του Χριστού που ακούμε μόνο ένας μικρός χώρος, γιατί πραγματικά έχει πολλά πιο ενδιαφέροντα πράγματα στη ζωή για μας.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για το σποριά
Статья
„Πρέπει να βυθιστούμε στη θλίψη της απώλειας και να σταθούμε τότε μπροστά στο Θεό, πρόθυμοι να ακούσουμε τον λόγο Του. Να μην κλαίεις για το χαμένο! Να αναμένεις ένα θαύμα! Και όταν πραγματικά τα χάσουμε όλα εκτός από την πίστη μας στο Θεό, αν είμαστε πρόθυμοι να Του προσφέρουμε τα πάντα: και τον εαυτό μας, και τον πόνο μας, τότε θα μας αναστήσει στη ζωή.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την ανάσταση του γιου της χήρας από τη Ναΐν
Статья
„Ο Χριστός μας λέει ότι πρέπει να αγαπούμε ο ένας τον άλλο. Δεν κάνει διακρίσεις. Τί εννοεί? Μου φαίνεται ότι θέλει να αγαπάμε κάθε άνθρωπο,ακόμα κι αυτόν που συναντάμε τυχαία στο δρόμο,ενα γνωστό ή άγνωστο ή ξένο, κάποιον που μας έλκει ή όχι. Θέλει να εκτιμούμε τον καθένα,να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι άνθρωπος με αιώνια μοίρα. Είναι άνθρωπος που τον έφερε ο Θεός από το τίποτα στη ζωή για να βάλει τη δική του προσωπική και μοναδική συνεισφορά στη ζωή της ανθρωπότητας. ... Επιπλέον, διασταυρώνει τον δικό μου δρόμο για να μου αποκαλύψει κάτι.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την αγάπη στους εχθρούς
Статья
„Ο καθένας που Τον στέλνει ο Κύριος για να κηρύξει τον Χριστό, δεν είναι μόνος του, επειδή με καθέναν βαδίζει ο Ίδιος ο Χριστός και η ευλογία και η χάρη του Θεού είναι μαζί με καθέναν που συνειδητοποιεί τη δική του απόλυτη και άπειρη ανικανότητα. Και έτσι ο Θεός εκτελεί ό,τι ένας άνθρωπος μόνος του, που όμως μόνο με τις δικές του δυνάμεις ποτέ δεν θα μπορούσε να εκτελέσει.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλούμ) για την πρόσκληση του Πετρού
Статья
Η Ύψωση τιμίου σταυρού „Ο Ιούδας Τον πρόδωσε. Ο Πέτρος τον αρνήθηκε. Τρεις μαθητές κοιμήθηκαν στον κήπο της Γεθσημανής. Όλοι έφυγαν.Ο Ήρώδης κυνικά Τον κοροϊδεψε, Ο Πιλάτος, επειδή φοβήθηκε τους ανθρώπους, τον καταδίκασε σε θάνατο. Οι αρχιερείς – τυφλοί από ζήλια – απαίτησαν τη σταύρωσή Του, αλλά τελικά ο Χριστός έγινε Άνθρωπος, έζησε, έπαθε και πέθανε, γιατί εγώ κι εσύ, ο καθένας από μας χωριστά και εμείς όλοι μαζί, έχουμε χάσει τον Θεό εξαιτίας των αμαρτιών, της λησμονιάς και του εγωϊσμού μας – ο καθένας από μας.“ – από μια ομιλία για την Ύψωση τιμίου Σταυρού του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ)
Статья
„Τί μου λέει ο Χριστός σήμερα; Μπορώ να πραγματοποιήσω τα λόγια στη ζωή μου, τώρα, για να τη διορθώσω, για να γίνει άξια του να είμαι άνθρωπος και χριστιανός? Αν προσπαθούμε να κάνουμε κάθε μέρα τουλάχιστον ένα - αν και μικρό – πράγμα, να ακούσουμε τον Κύριο τολάχιστον σε ένα από τα λόγια Του και το κάνουμε πραγματικότητα κατά την διάρκεια τουλάχιστον μιας μέρας, τότε θα αλλάξει κάτι και θα γίνουμε καινούργιοι και για μας θα ανοιχτεί η Βασιλεία του Θεού ως χαρά και όχι πια ως φόβος.“ – από μια ομιλία για την Κυριακή προ της Υψώσεως Σταυρού του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ)
Статья
„Πολλές φορές σας έλεγα, ότι η σωτηρία κείτεται μπροστά μας, επειδή ο Θεός μας αγαπάει, αλλά το πώς την πιάνουμε, εξαρτάται από το πώς απαντάμε σ΄ αυτή την αγάπη. Αν μόνο θέλουμε να τρώμε από τους καρπούς του Σταυρού, της σταύρωσης και του πόνου του Χριστού, χωρίς να προσφέρουμε τίποτα στο Θεό, τίποτα στον πλησίον μας - για τον οποίον σταυρώθηκε ο Θεός – εκτός από μικρές στιγμές, όταν το θυμόμαστε, είμαστε μακριά από ό,τι έκανε για μας ο Θεός.“ – από μια ομιλία για τους κακούς αμπελουργούς του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ)
Статья
„Ο απόστολος Παύλος ήταν διώκτης, αλλά και μάρτυρας για τον Χριστό και, μάλιστα, μάρτυρας για κάτι πολύ σημαντικό: για το γεγονός, ότι ένας άνθρωπος που πρώτα δεν πίστευε στο Χριστό, που Τον μισούσε, Τον καταδίωκε, μπορεί να βρεθεί ξαφνικά, πρόσωπο με πρόσωπο, μπροστά στον αναστημένο Χριστό!“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για τη γιορτή του Πέτρου και Παύλου
Статья
„Όλα όσα έχω, δεν ανήκουν σε μένα. Όλα όσα χρησιμοποιώ πάνω από τις ανάγκες μου, τα αφαιρώ, τα κλέβω από κάποιον άλλο. Όλα όσα δεν δίνω από ελεύθερη βούληση και αγάπη, τα αφαιρώ, τα αποσπώ από το θαύμα της θεϊκής Βασιλείας της αγάπης.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για το Ευαγγέλιο Μφ. 6,25-34
Статья
„Ο καθένας από μας έχει μέσα του μια φωτεινή και όμορφη πλευρά. Ο καθένας από μας θέλει κάποιες στιγμες να ζεί μόνο για το καλό, για την ομορφιά και τη μεγαλοπρέπεια. Αν μόνο βρίσκαμε μέσα μας, καθε μέρα, την αποφασιστικότητα να ζούμε για τα ιδανικά μας, θα φτάναμε σε μια τέτοια μεγαλοπρέπεια και ομορφιά, τις οποίες δεν μπορούμε να φανταστούμε.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλούμ) για την αγιότητα
Статья
„Γι΄αυτό ας βγούμε στον κόσμο, ο οποίος τώρα βασανίζεται και έχει ανάγκη να βρεί ξανά τον καλό του δρόμο, για να του φέρουμε το ευχάριστο νέο. Όχι μόνο το νέο ότι ήρθε ο Θεός και βρίσκεται ανάμεσά μας, άλλα ότι μας έχει δείξει ένα δρόμο, ότι Αυτός ο ίδιος είναι ο Δρόμος και ότι έχει δώσει το παράδειγμα στον καθένα, πώς μπορούμε να Τον ακολουθούμε: όχι σαν σκλάβοι, όχι σαν δούλοι, αλλά χαρούμενοι. Γιατί, το να Τον ακολουθεί κανείς σημαίνει ότι έχει την πληρότητα και το βάθος της ζωής μαζί του για να τα προσφέρει στους άλλους.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την Κυριακή των Αγίων Πάντων
Статья
„Το Πνεύμα του Θεού χύθηκε επάνω τους, Το πνέυμα του να είναι υιοί του Θεού. Και όπως ο Υιός του Θεού, έγιναν κι εκείνοι υιοί του Θεού. Όπως ο Σωτήρ, ο Χριστός, ήρθε στον κόσμο για να σώσει τους ανθρώπους με τίμημα τη δική Του ζωή, και οι απόστολοι χάρισαν τη ζωή και το θάνατό τους στους ανθρώπους για να ακούσουν εκείνοι, ότι ο Θεός είναι αγάπη, ότι υπάρχει ενα νόημα στη ζωή, ότι όλοι εμείς είμαστε πολύτιμοι στα μάτια του Θεού …“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για τη γιορτή της Πεντηκοστής
Статья
„Αν μόνο μπορούσαμε να το θυμηθούμε, αν μόνο μπορούσαμε να κοιτάζουμε ο ένας τον άλλο και να βλέπουμε τα θαυμάσια βάθη του ανθρώπου, να κοιτάζουμε γύρω μας και να βλέπουμε, ότι η δημιουργία είναι κλητή για τη δόξα του Θεόυ, θα χτίζαμε τον κόσμο και τις ανθρώπινες σχέσεις μας αλλιώς, θα φερόμασταν αλλιώς στην ύλη του κόσμου και η ζωή μας θα γινότανε ευσέβεια και σεβασμός.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την Κυριακή των Πατέρων της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου
Статья
„Τώρα είμαστε οι δικοί Του. Τώρα μπορούμε να χαρούμε με τη χαρά του Χριστού. Όχι μόνο για τη νίκη Του, μα και γι΄αυτό, ότι μπροστά μας είναι ανοιχτή μια καινούργια γνώση του Θεού, μια καινούργια κατανόηση του ανθρώπου και ενας τόσο μεγαλοπρεπής και θαυμάσιος προορισμός του ανθρώπου, τον οποίο δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί προ του Χριστού: να γίνουμε υιοί και κόρες του Θεού, να συμμετέχουμε στα πάντα όσα ανήκουν στο Χριστό: την αιώνια θεϊκή δόξα.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την Ανάληψη του Κυρίου
Статья
„Γύρω μας, στο δικό μας κύκλο και πιο μακριά, υπάρχουν άπειροι άνθρωποι που μέσα τους έσβησαν τα πνευματικά μάτια, ή που δεν μπόρεσαν ποτέ να δουν. Ας τους αγκαλιάσουμε με αγάπη και συμπόνια. Ας προσευχηθούμε γι΄ αυτούς. Αλλά και αυτό είναι λίγο: πρέπει να τους δείξουμε, ότι η πίστη μας αξίζει για να θέλουν να μοιράζουν την κοινωνία μας. Γι΄αυτό χρειάζεται μόνο ένα: Η Αγάπη, που είναι πρόθυμη να ξεπεράσει τα όρια των ανθρώπινων δυνάμων και δυνανοτήτων.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την θεραπεία του εκ γενετής τυφλού.
Статья
„Ας διδαχτούμε από αυτή την γυναίκα! Γιατί κι εμείς στρεφόμαστε προς όλες τις κατευθύνσεις, για να πάρουμε τροφή τούτου του κόσμου, για να χορτάσουμε, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να χορτάσουμε από τίποτα, γιατί ο άνθρωπος είναι πιο βαθύς από τον υλιστικό κόσμο, είναι αρκετά φαρδύς για την ψυχολογία. Μόνο ο Θεός μπορεί να γεμίσει αυτό το πλάτος και βάθος. Αν μόνο μπορούσαμε να το καταλάβουμε, θα βισκόμασταν ακριβώς στην ίδια κατάσταση με τη γυναίκα. Δεν χρειάζεται, όμως, να συναντήσουμε τον Χριστό σ΄ένα πηγάδι. Επειδή το πηγάδι είναι το Ευαγγέλιο, μια πηγή από όπου κυλάει το νερό της ζωής.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλούμ) για την Κυριακή της Σαμαρείτιδος
