Την παραβολή που ακούσαμε σήμερα, την έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ, ώστε συχνά δεν παρατηρούμε, τί άμεσα μας αφορά. Όλοι είμαστε πλούσιοι και μάλιστα πολύ, αν συγκριθούμε με άλλους ανθρώπους σε διαφορετικά μέρη του κόσμου. Υλικά είμαστε τόσο πλούσιοι, ώστε πρέπει να ντραπούμε που δίνουμε τόσο λίγα για να βοηθήσουμε άλλους στις ανάγκες τους. Και πνευματικά είμαστε πλούσιοι, γιατί ζούμε σε μια χώρα, όπου κυριαρχεί θρησκευτική ελευθερία. Έχουμε το δικαίωμα να ακούσουμε για τον Θεό, για να πιστεύουμε σ΄Αυτόν και να Τον προσκυνούμε. Είμαστε πλούσιοι σε όλες τις δυνατότητες και ικανότητες του νού και της καρδιάς μας. Και τί θλιβερό είναι, ότι ταυτόχρονα μοιάζουμε τόσο πολύ με τον πλούσιο, για τον οποίον έχουμε ακούσει σήμερα στη παραβολή. Τα έχουμε όλα, αλλά πόσο λίγα ψίχουλα πέφτουν από το τράπεζι μας για εκείνους που έχουν παραγματικά ανάγκη, είτε υλικά, είτε ψυχικά, είτε πνευματικά, που είναι πραγματικά φτωχοί. Και μάλιστα ο Θεός δεν τους αγαπάει λιγότερο από μας. Είναι άνθρωποι που τους δημιούργησε με την τρυφερή αγάπη Του, για να τους δώσει τα πάντα. Αλλά αλίμονο – όπως λέγανε οι πρόγονοί μας στη Ρωσία: μια απώλεια συγκομιδής είναι από το Θεό, αλλά η  πείνα από τους ανθρώπους ...

Και λοιπόν, βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση όπως εκείνος ο πλούσιος. Άραγε αφήνουμε μόνο λίγα ψίχουλα να πέσουν από το τράπεζι μας για τούς άλλους που έχουνε ανάγκη? Άραγε θέλουμε να περάσουμε τη ζωή μας σε απόλαυση και πλούτο και μια μέρα θα μας θάψουν και  αυτό είναι όλο? Παρόλο που η ψυχή διψάει για τον Θεό και την πληρότητα της ζωής και μεταφέρεται μια μέρα επάνω μπροστά στον θρόνο του Κυρίου? Θυμάστε, πόσο σαφώς το είπε σήμερα το Ευαγγέλιο: ο Λάζαρος πέθανε και οι άγγελοι φέρανε την ψυχή του μπροστά στον θρόνο του Θεού. Ναι, το σώμα του, κατασυντριμένο από αρρώστιες και πείνα, όλο σκεπασμένο με πληγές και ουλές, το θάψανε. Αλλά αυτό το σώμα άφησε την ψυχή για την πληρότητα της ζωής και η ψυχή αναλήφθηκε μπροστά στο θρόνο του Κυρίου. Πέθανε και ο πλούσιος και ενταφιάστηκε με μια τιμητική τελετή. Άφησαν το σώμα του στη γή, με την οποία ήταν τόσο δεμένος, στην οποία άνηκε, επείδη δεν ἀνηκε ούτε στον ουρανό, ούτε στους ανθρώπους, αλλά μόνο στη γή. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο μέσα του.

Και λοιπόν βρέθηκε μπροστά στην αιωνιότητα – πρόσωπο με πρόσωπο, όπως θα βρεθεί ο καθένας από μας μπροστά στην αιωνιότητα, στον Θεό τον Ζώντα και στην αιώνια αλήθεια: πρόσωπο με πρόσωπο. Είδε το Λάζαρο και τη δική του τωρινή αθλιότητα. Είχε συνηθίσει να διατάσσουν τον φουκαρά τον Λάζαρο και στράφηκε στον Αβραάμ για να στείλει τον Λάζαρο, τον άτυχο, πίσω στη γή για να υπηρετεί τους αδελφούς του. Οι αδελφοί μου στο πατρικό μου είναι ακόμα ζωντανοί. Στείλε τον Λάζαρο! Ας βρέξει πρώτα την άκρη του δαχτύλου του για να δροσίσει την γλώσσα μου, για να ανακουφίσει την κατάστασή μου – ας κάνει κάτι για μένα που δεν τον θυμήθηκα ποτέ και δεν του έκανα τίποτα. Αλλά αυτός είναι ο Λάζαρος που υπάρχει για να υπηρετεί εμένα, τον πλούσιο! Και γι΄αυτό στείλε τον πίσω στη γη για να προειδοποιήσει τους αδελφούς μου για το βάσανο που τους περιμένει, αν δεν συνέλθουν στη γη! Και τί απάντηση του έδωσε ο Αβραάμ?: Έχουν τα λόγια του Μωυσή, των προφητών και του νόμου. Έχουν όλες τις μαρτυρίες της αιωνιότητας που διακυρήσσουν από την αρχή την αλήθεια του Θεού. Ας υπακούσουν σ΄όλα αυτά!  Όχι! – λέει ο πλούσιος - αν αναστηθεί κάποιος από τους νεκρούς, ίσως, θα πιστέψουν. Δεν πιστεύουν πια σε παλιά γραμμένα βιβλία, σε προφήτες και στο νόμο ...

Άραγε δεν μοιάζει αυτή η νοοτροπία με τη δική μας? Πόσο συχνά διψάμε να ακούσουμε κάποιοα καινούργια λόγια από το Θεό, καινούργιες αποκαλύψεις? Πόσο συχνά ρωτάμε ο ένας τον άλλον: „Τί εἰναι το θέλημα του Θεόυ για μένα σ΄αυτή την κατάσταση, όπου βρίσκομαι τώρα?“ Η απάντηση για μας πρέπει να είναι η ίδια όπως για τον πλούσιο: Τα έχετε όλα – την Παλαιά Διαθήκη με το Νόμο και τους προφήτες,και επιπλέον τις μαρτυρίες του Χριστού από την Νέα Διαθήκη, και εκτός από αυτό που ζητάς, Ένας Αναστημένος έδωσε τις εντολές, ο αναστημένος Χριστός μας έδειξε, πώς πρέπει να ζούμε.

Ακούστε ό,τι μας έχει ήδη πει και κάνετε ό, τι μας δίδαξε. Και μόνο τότε, όταν θα ανοίξουν ο νους αας και η καρδιά σας μέσα από την πραγματοποίηση των εντολών του Ευαγγελίου, τότε θα ακούσετε στα βάθη της καθαρισμένης και φωτισμένης καρδιάς σας άμεσα τη φωνή του Θεού που θα σας λέει, τί πρέπει να κάνετε τότε.

Η αρχή, όμως, είναι να κάνουμε ό,τι μας είναι ήδη ειπωμένο και όχι να ζητάμε καινούργιες εντολές για να αποφύγουμε να πραγματοποιήσουμε ό,τι είναι γνωστό και ξεχασμένο.

Ας εμπνευστούμε γι΄αυτό από το σημερινό Ευαγγέλιο για να ακούμε προσεκτικά τα λόγια του Ευαγγελίου, να πραγματοποιούμε τις εντολές του Κυρίου. Και τότε στην καρδιά μας, χωρίς τη βοήθεια του Λαζάρου ή των προφητών ή κάποιου άλλου, θα ακουστεί ο λόγος του του Αγίου Πνεύματος.