Συγκινημένοι από αίσθημα ιερού τρόμου προσκυνούμε σήμερα το Σαυρό του Κυρίου. Ταυτόχρονα γιορτάζουμε τη νίκη του Θεού επί της αμαρτίας, του κακού και όλων όσα απομακρύνουν τον άνθρωπο και τον κόσμο από Αυτόν.

Καλλιτεχνικές παραστάσεις του Σταυρού συχνά δεν περιγάφουν σωστά την πραγματικότητα του Σαυρού και κρύβουν από μας εκείνο τον πραγματικό Σταυρό που έφερε ο Σωτήρ στο Γολγοθά, το Σταυρό, στον οποίον πέθανε ο Κύριος.  Σ εκείνες τις μακρινές από μας, μέρες,ο σταυρός σήμαινε θάνατο ενός εγκληματία, ενός,όμως, τέτοιου εγκληματία που έκανε τους ανθρώπους να ανατριχιάζουν, που θέλανε οι άνθρωποι, ενας λαός ή μια πόλη, να τον διώξουν, γιατί δεν τον θεωρούσαν άξιο να ζεί ανάμεσά τους, μα να τελειώσει το δρόμο του – μέσα από ένα φρικτό θάνατο – στην άβυσσο της κόλασης. Έναν τέτοιον εγκληματία θεωρούσανε τον Σωτήρα που Τον παρέδωσαν στο θάνατο, Τον καταδίκασαν σε σταύρωση, Τον καθήλωσαν στο Σταυρό, Τον κοροϊδευαν σ΄αυτές τις ώρες, όταν πέθαινε στο Σταυρό. Τον θεωρούσαν εγκληματία που άξιζε να Τον διώξουν από τους ανθρώπους, που αξίζει το θάνατο, δηλαδή να τον αποκλείσουν από τους ζωντανούς.

Ορθόδοξες εικόνες που παρασταίνουν τη σταύρωση μας παραδίδουν την ειρήνη του θανάτου του Χριστού. Δυτικές παραστάσεις της σταύρωσης δείχνουν το βασανιστικό θάνατο ενός ανθρώπου. Η πραγματικότητα περιλαμβάναει και το ένα και το άλλο. Είναι κάτι περισσότερο από απλά ένα θάνατο ενός ανθρώπου που ήξερε να αγαπάει με όλη την ζωή και με το θάνατό Του για να νικήσει ο Θεός. 

Πριν να σταυρωθεί ο Χριστός είπε στους μαθητές Του: Κανείς δεν αφαιρεί τη ζωή από Μένα, Εγώ ο ϊδιος την δίνω ... Στην προσευχή πριν από τον αγιασμό του ψωμιού και του κρασιού λέγεται, ότι ο Χριστός προδόθηκε – όχι, δεν προδόθηκε. Αυτός ο ίδιος έδωσε την ζωή Του για να σταυρωθεί για μας, για την σωτηρία μας.

Η σταύρωση του Χριστού είναι μια πράξη της ελεύθερης θεϊκής αγάπης, της ελεύθερης βούλησης του Σωτήρα Χριστού που έδωσε Τον Εαυτό Του στο θάνατο για να μπορέσουν άλλοι να ζούν, να ζούν την αιώνια ζωή, μαζί με το Θεό. Ο Ιούδας Τον πρόδωσε. Ο Πέτρος τον αρνήθηκε. Τρεις μαθητές κοιμήθηκαν στον κήπο της Γεθσημανής. Όλοι έφυγαν.Ο Ήρώδης  κυνικά Τον κοροϊδεψε, Ο Πιλάτος, επειδή φοβήθηκε τους ανθρώπους, τον καταδίκασε σε θάνατο. Οι αρχιερείς – τυφλοί από ζήλια – απαίτησαν τη σταύρωσή Του, αλλά τελικά ο Χριστός έγινε Άνθρωπος, έζησε, έπαθε και πέθανε, γιατί εγώ κι εσύ, ο καθένας από μας χωριστά και εμείς όλοι μαζί, έχουμε χάσει τον Θεό εξαιτίας των αμαρτιών, της λησμονιάς και του εγωϊσμού μας – ο καθένας από μας. Επειδή για καθένα από μας – όπως είπε ο Σωτήρ σε ένα όραμα – θα άντεχε μια ακόμα φορά όλη τη φρίκη της νύχτας στη Γεθσημανή, όλη την τρομάρα του θανάτου. Πρόσφερε ελεύθερα τη ζωή Του για σένα και για μένα – όχι για μάς όλους μαζί, αλλά για καθένα από μας χωριστά, γιατί τον καθένα από μάς αγαπάει και τον θεωρεί άξιο να πλήρωσει γι αυτόν με όλη τη ζωή, με όλη τη φρίκη, με όλα τα πάθη και με το θάνατό Του.

Όλα αυτά περιλαμβάνει ο Σταυρός, γιατί τελικά η αγάπη, η πίστη και η αφοσίωση δεν αποδεικνύονται με λόγια ούτε με τη ζωή,αλλά με το να θυσίασει κανείς τη ζωή του. Όχι μόνο με το θάνατό του, αλλά με την εντελή απάρνηση του εαυτού του, ώστε να απομένει από τον άνθρωπο μόνο αγάπη. Αγάπη που είναι πρόθυμη να θυσιαστεί, να σταυρωθεί και να πεθάνει για να ζήσει ο άλλος.

Και λοιπόν, προσκυνούμε το Σταυρό που μας μιλάει για όλα αυτά και για τη νίκη του Θεού. Με τί ευσεύβια πρέπει να κάνουμε το σταυρό, ξέροντας τί σημαίνει για μας. Όταν κάνουμε το σταυρό, κάνουμε ένα σημείο που το φοβούνται οι σκοτεινές δυνάμεις, γιατί πέρασαν κάποτε τη μάχη με το Θεό και την έχασαν λόγω του Σταυρού. Δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε, αλλά οι σκοτεινές δυνάμεις τρέμουν και φεύγουν μακριά από το Σταυρό του Κυρίου.

Ταυτόχρονα, όμως, όταν κάνουμε το σταυρό, σαν να παίρνουμε το σταυρό του Χριστού σε μας και σαν να αποφασίζουμε να Τον ακολουθούμε. Τον δρόμο Του μας τον έχει δείξει. Να απαρνηθείς τον εαυτό σου! Πάρε το σταυρό σου και ακολούθησε Με. Για να μην σου αφαιρεί κανείς τη ζωή σου, να την δίνεις εσύ, κάθε μέρα, κάθε ώρα μέχρι να έρθει ο καιρός να την βάλεις εντελώς και για πάντα στα χέρια του Θεού. Ας γίνει η ζωή σου το να φέρεις το σταυρό – το σημείο της νίκης και της προθυμίας σου να ζείς και να πεθάνεις όπως έχει πεθάνει ο Κύριος.

Με τί σεβασμό πρέπει να κάνουμε το σταυρό, ξέροντας και θυμούμενοι πως ομολογούμε με το σταυρό όλη την πίστη μας! Βάζοντας τα τρια δάχτυλα μαζί μαρτυρούμε την πίστη μας στην Αγία Τριάδα. Κλίνοντας τα άλλα δυο δάχτυλα, θυμίζουμε στον εαυτό μας, στις σκοτεινές δυνάμεις και σε καθέναν, ότι πιστεύουμε στο Χριστό – στο Θεό και Άνθρωπο που ενσαρκώθηκε και θυσίασε τη ζωή Του για μας.

Γι΄αυτό, όταν θα πλησιάσετε σήμερα το σταυρό για να τον προσκυνήσετε, να το κάνετε με ευσεβια, αγάπη και σεβασμό. Όταν θα τον φιλήσετε με πίστη και αγάπη, να δεχτείτε την εντολή του Κυρίου:  Να απαρνηθείς τον εαυτό σου, πάρε το σταυρό σου και ακολούθησέ Με – όπου και αν πάω.