Σήμερα γιορτάζουμε τη μνήμη των Αγίων Πάντων, όλων εκείνων, οι οποίοι άκουσαν τα λόγια του Χριστού, που οι καρδιές και ο νούς τους αναφλογίστηκε και που πήγαν να φέρουν σε όλο τον κόσμο το Ευαγγέλιο. Διακήρυξαν σ΄όλους,ότι αγαπάει ο Θεός τον κόσμο, μπήκε μέσα στον κόσμο για να μην τον αφήσει ποτέ πια και ότι περιέλαβε στην Ανάστασή Του τα πάντα: στη σάρκα όλο τον ορατό κόσμο, στην ψυχή όλη την ανθρωπότητα, και την κάθισε στα δεξιά του Πατέρα.
Δεν είναι μόνο η δόξα της Εκκλησίας. Είναι μια πρόσκληση σε όλους μας. Σήμερα μας καλεί το απόσπασμα από το Ευαγγέλιο, θέλει να μας εμπνεύσει η Επιστολή να αγαπούμε το Θεό με όλη την καρδιά μας για να γίνουμε γνήσιοι μαθητές Του. Αυτό σημάνει ότι η πίστη μας σ΄Αυτόν πρέπει να γίνεται κάθε μέρα πιο γνήσια εμπιστοσύνη και να είμαστε όλο και περισσότερο πιστοί στις πράξεις μας, ώστε να μπορέσουν οι άλλοι άνθρωποι που μας βλέπουν, πώς ζούμε, ποιοι είμαστε, να πιστεύουν ότι ο Χριστός ήρθε για να σώσει τον κόσμο καί ότι αξίζει τον κόπο να Τον ακολουθεί κανείς σαν Δάσκαλο και Φίλο.
Ο απόστολος Ιάκωβος είπε στους ανθρώπους της εποχής του: Δείξε μου τη πίστη σου χωρίς τα έργα. Εγώ σου αποδεικνύω τη πίστη μου από τα έργα μου ... Γι΄αυτό ας βγούμε στον κόσμο, ο οποίος τώρα βασανίζεται και έχει ανάγκη να βρεί ξανά τον καλό του δρόμο, για να του φέρουμε το ευχάριστο νέο. Όχι μόνο το νέο ότι ήρθε ο Θεός και βρίσκεται ανάμεσά μας, άλλα ότι μας έχει δείξει ένα δρόμο, ότι Αυτός ο ίδιος είναι ο Δρόμος και ότι έχει δώσει το παράδειγμα στον καθένα, πώς μπορούμε να Τον ακολουθούμε: όχι σαν σκλάβοι, όχι σαν δούλοι, αλλά χαρούμενοι. Γιατί, το να Τον ακολουθεί κανείς σημαίνει ότι έχει την πληρότητα και το βάθος της ζωής μαζί του για να τα προσφέρει στους άλλους.
Αυτό μας λέει το σημερινό Ευαγγέλιο. Την επόμενη Κυριακή θα γιορτάσουμε με ένα πιο ιδιαίτερο τρόπο τους άγιους της Ρωσίας και τους ορθόδοξους άγιους τούτης της χώρας (Αγγλία), δηλαδή ανθρώπους με το δικό μας αίμα, με τη δική μας σάρκα, τους δικούς μας ανθρώπους. Ας τους σκεφτούμε, ας προσπαθήσουμε να ζούμε έτσι, για να μπορέσουν να χαίρονται, ότι έχουν τους διαδόχους τους, άξιους του Χριστού και άξιους του τρόπου με το οποίον έζησαν οι ίδιοι τη ζωή τους.
Αμήν